Prawdziwy Biblijny Dekalog Boży - zdemaskowanie fałszywych wersji.

 

Jan Paweł II w Konstytucji Fidei Depositum zwrócił się do episkopatu całego świata proklamując wydanie nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego i potwierdzając to własnoręcznym podpisem. Stało się to 11 października 1992 roku w trzydziestą rocznicę rozpoczęcia II soboru watykańskiego i w czternastym roku jego pontyfikatu.

Praca nad tym katechizmem została zlecona Komisji złożonej z dwunastu kardynałów i biskupów wraz z kardynałem Josephem Ratzingerem na czele - obecnym Benedyktem XVI. Prace komisji wspierał Komitet Redakcyjny złożony z siedmiu biskupów diecezjalnych, specjalistów w dziedzinie teologii. Katechizm ten 

stał się też owocem współpracy całego episkopatu kościoła katolickiego, który go zaakceptował i przyjął na siebie odpowiedzialność za jego treść.

 

Jan Paweł II podkreślił też, że „ niniejszy Katechizm nie ma zastąpić katechizmów opracowanych w różnych miejscach, zatwierdzonych przez kompetentne władze kościelne ”. Tym samym uznał on, że wszystkie poprzednie wersje są również ważne. 

 

W nowym katechizmie stwierdzono m.in. : ” 2064 Tradycja Kościoła, będąc wierna Pismu świętemu i idąc za przykładem Jezusa, zawsze przyznawała Dekalogowi pierwszorzędną rolę i znaczenie. ”

„ 2068 Sobór Trydencki naucza, że dziesięć przykazań obowiązuje chrześcijan i że człowiek usprawiedliwiony jest w dalszym ciągu zobowiązany do ich zachowywania. Potwierdza to Sobór Watykański II. ”

„ 2070 Dziesięć przykazań należy do Objawienia Bożego. ”

„ Obowiązujący charakter Dekalogu.

2072 Dziesięć przykazań, będąc wyrazem podstawowych powinności człowieka względem Boga i względem bliźniego, objawia w swojej istotnej treści poważne zobowiązania. Są one ze swojej natury niezmienne i obowiązują zawsze i wszędzie ”.

 

Warto się więc przyjrzeć uważnie jak wygląda owa wierność Pismu Świętemu, skoro Dekalog zgodnie z nauczaniem katechizmu - obowiązuje wszystkich ludzi wierzących w Boga i skoro wypełnianie Przykazań jest jednym z warunków dostąpienia zbawienia.

 

DEKALOG KATECHETYCZNY - sfałszowany - ( t.zw. wersja skrócona )

 

Jam jest Pan Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

1.Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.

2.Nie będziesz wzywał imienia Boga twego nadaremno.

3.Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

4.Czcij ojca swego i matkę swoją.

5.Nie zabijaj.

6.Nie cudzołóż.

7.Nie kradnij.

8.Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

9.Nie pożądaj żony bliźniego swego.

10.Ani żadnej rzeczy, która jego jest. 

 

DEKALOG KATECHETYCZNY - sfałszowany - wersja pełna z podpisem Jana Pawła II 11.10.1992 r. - 

 

( uzasadnienie niezgodności z prawdą poniżej ). 

 

 

1.Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył (Wj 20, 2-5)

2.Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy (Wj 20, 7; Pwt 5, 11).

3.Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy (Wj 20, 8-10) 78 .

4.Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie (Wj 20,12).

5.Nie będziesz zabijał (Wj 20,13).

6.Nie będziesz cudzołożył (Wj 20,14; Pwt 5,17).

7.Nie będziesz kradł (Wj 20, 15; Pwt 5, 19).

8.Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek (Wj 20, 16).

9.Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego (Wj 20,17).

10.Nie będziesz pożądał... żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego (Wj 20, 17). Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego ani jego pola, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego (Pwt 5, 21).

 

 

1.W pierwszym przykazaniu katechetycznym połączono błędnie pierwsze Przykazanie Dakalogu Biblijnego z drugim i zastąpiono Imię Boże tytułem "Pan".

 

2. W drugim przykazaniu katechetycznym ( wg. Pisma Świętego - w trzecim ) - brak Imienia Bożego wprowadził zamęt, gdyż nie wiadomo o jakiego Boga chodzi.

 

3. W trzecim przykazaniu katechetycznym ( wg. Pisma Świętego - w czwartym ) powiedziano wprawdzie, że dzień szabatu jest to dzień siódmy, któremu odpowiada sobota, ale potem napisano : "2175 Niedziela wyraźnie różni się od szabatu, po którym następuje chronologicznie co tydzień; dla chrześcijan zastępuje szabat z jego przepisem obrzędowym. ", gdyż w tym dniu zadaniem autorów katechizmu Zmartwychwstał Jezus. Natomiast ani Jezus ani apostołowie ani prorocy nigdzie nic takiego nie mówili !

 

4. Nawet czwarte przykazania ( wg. Pisma Świętego - piąte ) dotyczące szacunku dla rodziców zmieniono, usuwając z niego Imię Boże

 

5. Piąte przykazanie ( wg. Pisma Świętego - szóste ) dotyczące zakazu zabijania zniekształcono przez komentarz wg. którego np."2265 Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby " oraz stwierdzono, "że 2310 władze publiczne mają w tym przypadku prawo i obowiązek nałożyć na obywateli zobowiązania konieczne dla obrony narodowej.Ci, którzy poświęcają się sprawie ojczyzny, służąc w wojsku, są sługami bezpieczeństwa i wolności narodów. Jeżeli wywiązują się należycie ze swojego zadania, prawdziwie przyczyniają się do dobra wspólnego narodu i utrwalenia pokoju. " Jest to wiec uzasadnienie t.zw.wojny sprawiedliwej. Jezus uczył czegoś zupełnie innego.

 

6. W końcu dziewiąte i dziesiąte przykazanie ( wg. Pisma Świętego jedynie - dziesiąte ) - to jedno przykazanie podzielono na dwa, żeby zgadzała się liczba przykazań, gdyż drugie przykazanie Biblijnego Dekalogu zakazujące bałwochwalstwa zostało albo usunięte w katechizmach albo połączone z pierwszym przykazaniem, przez co zakaz dany przez Boga stawał się niewyraźny i był mylnie interpretowany.

 

Wg.tego katechizmu : " 2132 Chrześcijański kult obrazów nie jest sprzeczny z pierwszym przykazaniem, które odrzuca bałwochwalstwo. Istotnie "cześć oddawana obrazowi odwołuje się do pierwotnego wzoru" i "kto czci obraz, ten czci osobę, którą obraz przedstawia" . Cześć oddawana świętym obrazom jest "pełną szacunku czcią", nie zaś uwielbieniem należnym jedynie samemu Bogu. " 

 

W taki właśnie sposób unieważniono bezwzględny zakaz tworzenia jakichkolwiek ilustracji przedstawiających Boga czy też tworzenia Jego podobizn - 5 Moj.4:15-16 Rzymian 1:22-23. Unieważniono też bezwzględny zakaz jakiegokolwiek kultu obrazów i figur - 5 Moj.5: 8-9.

 

 

I TAK OTO SFAŁSZOWANO DEKALOG, KTÓRY ZOSTAŁ DANY PRZEZ SAMEGO BOGA ! 

 

 

DEKALOG TŁUMACZONY BEZPOŚREDNIO Z PISM HEBRAJSKICH

 

Jam JEHOWAH - Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej z domu niewolników :

 

1. NIE BĘDZIESZ MIAŁ INNYCH BOGÓW OPRÓCZ MNIE !

 

2. NIE UCZYNISZ SOBIE WIZERUNKU RYTEGO I ŻADNEGO OBRAZU TEGO CO NA NIEBIE WYSOKO I TEGO CO JEST NA ZIEMI NISKO I TEGO CO JEST W WODACH PONIŻEJ ZIEMI ;

NIE BĘDZIESZ SIĘ IM KŁANIAŁ I NIE BĘDZIESZ IM SŁUŻYŁ, GDYŻ JA JEHOWAH BÓG TWÓJ - BOGIEM WYMAGAJĄCYM WYŁĄCZNOŚCI, NAWIEDZAJĄCY  WINY OJCÓW PO SYNÓW - DO TRZECIEGO I DO CZWARTEGO POKOLENIA TYCH, KTÓRZY MNIE NIENAWIDZĄ, A CZYNIĄCY ŁASKAWOŚĆ DO TYSIĄCZNEGO POKOLENIA TYM, KTÓRZY MNIE MIŁUJĄ I PRZESTRZEGAJĄ MOICH PRZYKAZAŃ !

 

3. NIE BĘDZIESZ UŻYWAŁ IMIENIA JEHOWAH BOGA TWEGO W SPOSÓB NIEGODNY, GDYŻ

JEHOWAH NIE ZOSTAWI BEZ KARY TEGO, KTO UŻYWA JEGO IMIĘ W SPOSÓB

NIEGODNY !

 

4. PAMIĘTAJ O DNIU SZABATU, ABY GO UŚWIĘCAĆ ; SZEŚĆ DNI BĘDZIESZ PRACOWAŁ I CZYNIŁ WSZYSTKIE SWOJE DZIEŁA, ALE DZIEŃ SIÓDMY - SZABATEM DLA JEHOWAH BOGA TWEGO ; 

NIE WYKONUJ ŻADNEJ PRACY - TY I TWÓJ SYN, I TWOJA CÓRKA, TWÓJ SŁUGA I TWA SŁUŻEBNICA, I TWE ZWIERZĘTA, I TWÓJ PRZYBYSZ, KTÓRY JEST W PODWOJACH TWOICH, GDYŻ W SZEŚCIU DNIACH UCZYNIŁ JEHOWAH NIEBIOSA I ZIEMIĘ, MORZE I WSZYSTKO CO W NICH, ALE ODPOCZĄŁ W DNIU SIÓDMYM ; DLATEGO POBŁOGOSŁAWIŁ JEHOWAH DZIEŃ SZABATU I UŚWIĘCIŁ GO !

 

5. SZANUJ OJCA SWEGO I MATKĘ SWĄ, ABY DŁUGO TRWAŁY DNI TWOJE, NA ZIEMI,

KTÓRĄ JEHOWAH BÓG TWÓJ DAJE TOBIE !

 

6. NIE ZABIJAJ !

 

7. NIE CUDZOŁÓŻ !

 

8. NIE KRADNIJ !

 

9. NIE MÓW ŚWIADECTWA KŁAMLIWEGO PRZECIW BLIŹNIEMU TWEMU !

 

10.NIE POŻĄDAJ DOMU BLIŹNIEGO TWEGO, NIE POŻĄDAJ ŻONY BLIŹNIEGO TWEGO,

I SŁUGI JEGO, I SŁUŻEBNICY JEGO, I WOŁU JEGO, I OSŁA JEGO, ANI NICZEGO CO

JEST BLIŹNIEGO TWEGO ! 

 

 

 

UZASADNIENIE UŻYCIA ŚWIĘTEGO IMIENIA BOŻEGO W DEKALOGU 

 

Według katechizmu - wersji pełnej z podpisem Jana Pawła II z dnia 11 października 1992 r. napisano, cytuję :

 

" II. Bóg objawia swoje imię 203 Bóg objawił się Izraelowi, swemu ludowi, pozwalając mu poznać swoje imię. Imię wyraża istotę, tożsamość osoby i sens jej życia. Bóg ma imię; nie jest jakąś anonimową siłą. Ujawnić swoje imię oznacza pozwolić, by inni mogli nas poznać, w jakiś sposób ujawnić siebie, stając się dostępnym, możliwym do głębszego poznania i do bycia wzywanym po imieniu.

206 Objawiając swoje tajemnicze imię JAHWE (JHWH), "Ja Jestem Tym, Który Jest", "Ja Jestem Tym, Który Jestem" lub "Ja Jestem, Który Jestem", Bóg mówi, kim jest i jakim imieniem należy Go wzywać. "

 

Warto też wiedzieć, że w dramacie Hiob ( Drama ze Starego Testamentu), który napisał Karol Wojtyła ( Kraków 1940 r. ) w usta Baldada z Suah autor wkłada następujące słowa :

" Zamilcz już przecię, bo Jehowę 

obrażasz słowy i mowami! - 

Zamilcz, bo jako głupi prawisz. "

 

Podobna sytuacja w dramacie Jeremiasz ( Drama Narodowe we Trzech Działach ) też napisanym przez Karola Wojtyłę ( Kraków 1940 r ). Są tam m.in. takie oto słowa :

 

" JIRMEJAHU 

(...) 

A kędy źródło? - Żeście sami 

Baalów godni, nie Jehowy. 

(...) 

Bo naprzód trzeba przemyć ócz! 

- i trzeba ostać, jak ten kryształ, 

nie w cudzołóstwie, nie w matactwach, 

a ino w Prawdzie przed Jehową. 

W Prawdzie jest Wolność i Wspaniałość - 

w nieprawdzie ku niewoli idziesz, 

(...) 

(...) 

JIRMEJAHU 

Tedy poznacie moc Jehowy. "

 

Niestety nawet ten fakt ma być obecnie tuszowany. 29 czerwca 2008 r. kard. Francis Arinze prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów działając na polecenie Benedykta XVI przekazał rozporządzenie biskupom całego świata, że występujące w różnych formach w mowie i piśmie imię Boga wszechmogącego : Jahwe, Yahwe, Jahweh, Jawe, Yehowah - ma być odtąd zastępowane słowem Pan ( hebr. Adonaj, gr. Kyrios, Łac. Dominus ). Zgodnie z dyrektywą Imię Boże ma zniknąć z przekładów Biblijnych, tekstów, modlitw,pieśni kościelnych i z liturgii słowa. W uzasadnieniu rozporządzenia zostało napisane, że Żydzi unikali wypowiadania Imienia Bożego uważając je za zbyt święte.

 

 

Na tych, którzy jednak przestali wymawiać Imię Boże sprawdziło się proroctwo Amosa 6 : 9 - 10, a cały kontekst nie wskazuje, by cieszyli się oni uznaniem Bożym. Podobnie Pismo Święte mówi z naganą o tych, którzy zapominają o Imieniu Boga - Psalm 44 : 21-22. Jednakże sam Bóg oświadcza, że będzie działał ze względu na swoje święte Imię znieważone wśród narodów i uświęci swoje wielkie Imię i poznają narody, że On Jest JEHOWAH - proroctwo Ezechiela 36 : 22-23. Jezus przed pojmaniem go modlił się do Ojca Niebiańskiego i powiedział m.in, że objawił Imię Jego ludziom i nadal to czynić będzie ! - Ewangelia Jana 17 : 6, 26. Nie mógłby zresztą czynić inaczej skoro sam zaznaczył, że prędzej by niebo i ziemia przeminęły niżby miała przepaść jedna jota (hebr. yod ) lub kreska z Prawa - Ewangelia Mateusza 5:18, Ewangelia Łukasza 16 : 17. Prawo zaś wyraźnie wskazywało w Dekalogu, że JEHOWAH jest Bogiem. 

 

Pozostaje jeszcze kwestia numeracji Przykazań Dekalogu Bożego. 

Otóż, ci którzy sfałszowali Dekalog próbują ten fakt zatuszować przez przyjecie różnej numeracji Przykazań. Mącicielem w tym wypadku był Augustyn z Hippony  który połączył Pierwsze Przykazanie zakazujące kultu obcych Bogów z Drugim Przykazaniem zakazującym kultu jakichkolwiek wizerunków, natomiast Dziesiąte Przykazanie zakazujące żądzy posiadania cudzej żony i jakiejkolwiek własności bliźniego - rozbił na dwa przykazania, aby zgadzała się liczba dziesięć.

Poza tym namieszali też Żydzi talmudyczni, których numeracja stała się przysłowiową " wodą na młyn " dla katolików, gdyż słowa wstępne Boga proklamującego Dekalog zostały potraktowane przez nich jako pierwsze przykazanie, a tymczasem mają one sens tylko w połączeniu z zakazem oddawania czci komukolwiek innemu poza Bogiem, który sam się przedstawia jako JEHOWAH. 

Przeciw jawnemu fałszowaniu numeracji Przykazań Dekalogu przemawia fakt, że każdy zakaz lub nakaz tworzy pewną logiczną całość i tak np. czym innym jest zakaz oddawania czci innym Bogom niż JEHOWAH, a czym innym zakaz tworzenia jakichkolwiek podobizn w celach kultowych i wykorzystywania tych przedmiotów do kultu. Również Przykazanie dotyczące zakazu pożądania stanowi logiczną całość i nie ma potrzeby rozbijać tego przykazania na dwa przykazania, dotyczące w sumie tej samej kwestii zabronionej przez Boga.

Zarówno pisma Józefa Flawiusza jak i Filona z Aleksandrii są dowodem na to, że prawidłowy podział Przykazań Bożych był inny niż ten, który został później przyjęty przez katolicyzm, prawosławie, niektórych protestantów ( luteranów ) oraz Żydów talmudycznych. Józef Flawiusz w Ἰουδαϊκὴ ἀρχαιολογία ( Dawne Dzieje Izraela księga III, V, 5 ) pisze : " Pierwsze Przykazanie poucza nas, że Bóg jest jeden, i że tylko Jemu należy oddawać cześć. Drugie zabrania nam czynić wizerunków jakichkolwiek żywych stworzeń dla oddawania im czci. Trzecie nakazuje, byśmy nigdy nie przysięgali na Boga w błahej sprawie, czwarte - byśmy świecili każdy siódmy dzień powstrzymując się od wszelkiej pracy, piąte - byśmy szanowali rodziców, szóste - zabrania nam morderstwa, siódme - cudzołóstwa, ósme - kradzieży, dziewiąte - dawania fałszywego świadectwa, a dziesiąte nakazuje, byśmy nie pożądali żadnej rzeczy, która należy do innego człowieka. "

Podobne stanowisko reprezentował Filon z Aleksandrii w dziele pt. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΟΓΩΝ. Świadectwo więc dwóch starożytnych Żydów jest całkowicie wystarczające, że utrwalony obecnie podział Przykazań Bożych w katolicyzmie, prawosławiu, luteranizmie i niektórych środowiskach żydowskich jest błędny. 

Do tego faktu przyznaje się profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego ks. dr Stanisław Łach, który w swym komentarzu do Księgi Wyjścia ( 20, 1 ) tak pisze : " W kwestii sposobu podziału dekalogu ma poszczególne przykazania mamy w Biblii najrozmaitsze rozbieżności. Ta sama rozbieżność istnieje i w tradycji. Gdy Józef Flawiusz, Filon oraz większość Ojców Kościoła uważają oddawanie czci obrazom za oddzielne przykazania, to inni pisarze kościelni, począwszy od Orygenesa łączą te dwa przykazania w jedno. Natomiast zakaz pożądania rozdzielają oni na dwa przykazania, z których jedno zabraniało pożądania cudzej żony, a drugie pożądania cudzej własności. Klasyfikacja ta rozpowszechniła się od św. Augustyna i przyjęła się zarówno w Kościele katolickim, jak i u luteranów. Rabini i Żydzi  dopatrują się we wstępie do dekalogu przykazania pierwszego ( w.2 ), w w. 3 - 6 zakazujących czci obcych bogów i czci obrazów przykazania drugiego, a w w 17. zakazującym poządania cudzej żony i cudzej własności widzą przykazanie dziesiąte." ( Księga Wyjscia, Pallotinum , Poznań 1964 str. 181. ). 

Znany dogmatyk kościoła katolickiego ks. Franciszek Spirago w  Katolickim Katechizmie Ludowym napisał : " Dekalog żydowski pierwotny obejmował następujące przykazania : 1. Przykazanie oddawania czci tylko prawdziwemu Bogu. 2. Zakaz czczenia obrazów i posoągów. 3. Zakaz znieważania imienia Bożego. 4. Nakaz święcenia sabatu. 5. Nakaz czci dla rodziców. 6. Zakaz zabijania. 7. cudzołóstwa. 8. Kradzieży. 9. Falszywego świadectwa. 10. Zakaz pożądania rzeczy cudzych. Nie naruszając istoty przykazań, poczynił w nich Kościół następujące zmiany formalne. Drugie przykazanie dotyczące czci obrazów złączył z pierwszym, natomiast dziesiąte przykazanie Boże rozdzielił na dwa osobne przykazania. (…) Nakaz święcenia sabatu przemienia Kościół na nakaz święcenia niedzieli. " ( ks. Franciszek Spirago : Katechizm Katolicki dla Ludu Bożego wyd. 1911 r. )

 

A więc katechizm wyraźnie stwierdza, kto dokonał zmian. Wprawdzie ks. Spirago traktuje wymienione zmiany jako " formalne " i nie naruszające " istoty przykazań ", lecz trudno się z tym zgodzić, ponieważ tam gdzie wymazuje się z Dekalogu Święte Imię Boga co sprawia brak czytelności pierwszego i trzeciego przykazania, gdzie następuje faktyczne uchylenie drugiego przykazania, rozdzielenie dziesiątego i całkowita zmiana treści czwartego przykazania - trudno mówić tylko o zmianach formalnych. Mamy tu do czynienia ze zmianami merytorycznymi naruszającymi istotę Bożego Dekalogu - co w języku potocznym nazywa się po prostu fałszerstwem. 

 

Pismo Święte jest dzisiaj powszechnie dostępne i każdy jeśli tylko zechce i ma serce szczere i umysł otwarty może się przekonać jaka jest prawda dotycząca Dekalogu. 

 

 

PISMO ŚWIĘTE MÓWI :

 

„ Ja, JEHOWAH nie odmieniam się ! ”  - Malachiasz 3 : 6

 

„ Od dni waszych ojców odstępowaliście od moich przykazań i nie przestrzegaliście ich. Nawróćcie się do mnie, wtedy i Ja zwrócę się ku wam - mówi JEHOWAH Zastępów ” - Malachiasza 3 : 7

 

" Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań Jego, a przykazania Jego nie są uciążliwe. " - 1 list Jana 5 : 3.