trynitaryzm niezgodny z Pismem Świętym

W większości dostępnych przekładów Pisma Świętego zarówno katolickich jak i protestanckich można przeczytać następującą informację zapisaną w Psalmie 83:19 (przekład warszawski)

Niech wiedzą, że Ty jedynie, który masz imię Jahwe, jesteś Najwyższym nad całym światem. 

Gdy anioł Gabriel zwiastował Marii narodzenie się Jezusa powiedział o nim m.in. :

Ten będzie wielki i będzie nazwany synem Najwyższego. - Ewangelia Łukasza 1: 32

Jezus nie jest więc Najwyższym, lecz jest synem Najwyższego !

Stąd też po zmartwychwstaniu powiedział m.in. :
Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego.  - Ewangelia Jana 20:17

A warto wiedzieć, że Najwyższy się nie zmienia o czym informuje proroctwo Malachiasza 3:6

Ja JEHOVAH nie zmieniam się.  (przekład American Standard Version).

W 5 Mojżeszowej 6:4 znajduje się bardzo ważna informacja, która przez całe pokolenia była cytowana i powtarzana przez Izraelitów jako ich podstawowe credo, podstawowe wyznanie wiary:

 kierunek  czytania od prawej do lewej 

                         שְׁמַע  יִשְׂרָאֵל   יְהֹוָה   אֱלֹהֵינוּ  יְהֹוָה   אֶחָד                 

                                                                                                                                                                                                              jeden   Jehowah   nasz Bóg     Jehowah  :  Izraelu  Słuchaj

Słowa te zacytował Jezus -  (por. Ewangelia Marka 12:29) - w rozmowie z uczonym w Piśmie, gdy rozmawiali o pierwszym i najważniejszym przykazaniu mówiącym o miłości do Jehowy, które wraz z drugim przykazaniem dotyczącym miłości do bliźniego stanowi fundament i streszczenie całego Prawa. 

Znamienne jest tutaj to, że hebrajskie słowo  אֶחָד  (eִhad) znaczy jeden, pojedynczy co wskazuje, że Najwyższy Jehowah jest jeden, pojedynczy. Dlatego imię Boże zapisane Tetragramem w Piśmie Świętym 7000 razy jest tak istotne. Zapisane też według hebrajskiej punktacji masoreckiej jako JEHOWAH wskazuje niezbicie, że wszelkie trynitarne doktryny to brednie nie mające nic wspólnego z prawdą Słowa Bożego. 

Co więcej Mesjasz, użył określenia „nasz Bóg”, a nie zaś „wasz Bóg” co oznacza, że czcił Tego samego Boga i nie uważał się za współistotnego Bogu.

Jak to się więc stało, że ta prosta i jasna prawda biblijna została tak zniekształcona,  w rezultacie czego pojawiła się zhybrydyzowana z elementów nauk chrześcijańskich i pogańskiej filozofii greckiej doktryna o trójcy ? 

Odpowiedzi na to znowu udziela Pismo Święte. Apostoł Paweł pełen ducha świętego wezwawszy starszyznę zboru efeskiego przepowiedział wyraźnie : Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody. Nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą.  - Dzieje Apostolskie 20:29-30

W pierwszym zaś liście do  Tymoteusza 4:1-2  pisze: Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeni obłudą kłamców naznaczonych w sumieniu piętnem występku. 

W rezultacie doszło do jednego i do drugiego. Pod koniec II wieku  biskup rzymski Marcelin (296-304) podczas prześladowań chrześcijan wszczętych przez cesarza Dioklecjana zdradził wiarę i chcąc się przypodobać cezarowi złożył ofiary Jowiszowi oraz wydał święte księgi pogańskim władzom rzymskim. Sytuacja jeszcze bardziej uległa zmianie, gdy do władzy doszedł zbrodniczy cezar Konstantyn. Ten chcąc mieć kościół podporządkowany sobie, sam jako pontifex maximus mianował nową kurię rzymską złożoną wyłącznie z jego zwolenników. Na jej czele postawił swojego kuzyna Sylwestra - Rufinusa splamionego bałwochwalstwem. Następcy byli wyznaczani z grona odstępców, więc ta sukcesja nie ma nic wspólnego z sukcesją apostolską. Potwierdza to wyraźnie historia, bo „drzewo poznaje się po owocach”. - Mt. 7:16. 

Z inicjatywy współpracujacego z Konstantynem kleru cezar poparł na soborze w Nicei w 325 r. fałszywą doktrynę o współistotności (homoousios) sformułowaną przez archidiakona Atanazego co stało się później podstawą błędnej doktryny trynitarnej niezgodnej z Pismem Świętym wprowadzonej edyktem cesarskim cunctos populos przez Teodozjusza 28 lutego 380 r. nakazującego pod groźbą kar i pomsty cesarskiej, by wszystkie ludy imperium przyjęły doktrynę trynitarną biskupa Damazego. Ci, którzy tego nie zrobili stawali się wrogami państwa i byli ścigani i tępieni przez władzę. 

Dopiero później w 381 r. odbył się pro forma sobór w Konstantynopolu, który nigdy nie był powszechny, a który przyjął credo trynitarne jako obowiązujące w całym chrześcijaństwie. W dekrecie z 30 lipca 381 roku cesarz Teodozjusz nakazał wypełnić postanowienia soborowe w całym Cesarstwie. Od tej też pory kodeksy prawne najpierw Teodozjusza, a potem cesarza Justyniana sankcjonowały tą heretycką doktrynę uznaną za prawowierną wbrew temu co mówiło Pismo Święte.  

I w taki to właśnie sposób  na polu pszenicznym pojawił się chwast - o czym uprzedzał Jezus. Chwast z czasem bardzo się rozplenił i stał się zagrożeniem dla pszenicy. Doszło do tego, że tych wszystkich, którzy ujawniali biblijną prawdę o Bogu okrzyknięto heretykami, ścigano i niszczono w bezwzględny sposób.  Do dzisiejszego dnia włącznie każdy kto próbuje otwierać ludziom oczy na ten temat staje się bardzo niewygodny dla kleru i jego popleczników. Ulubionym chwytem mającym na celu odstraszenie od słuchania wiarygodnych biblijnych informacji jest fałszywe oskarżenie o spisek masońsko-żydowski. Jak niegdyś w histerii polowań na czarownice wrzuca się do jednego wora wszystkich niewygodnych ludzi. Najbardziej zdumiewające jest to, że działają te same metody i system inkwizycyjny jak niegdyś, tylko w bardziej zakamuflowany i perfidny sposób. 

Jezus nie pozostawiał swoim uczniom żadnych złudzeń w tej sprawie. Powiedział bowiem wyraźnie: Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą.  - Ewangelia Jana 15:20.