Imię Boże a Ojcze nasz

Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego, którzy starają się usuwać Imię Boże z przekładów Biblii, wymyślają bezpodstawne teorie według których, Bóg jest bezimienny lub też, że wszystko jedno jak Go ludzie nazywać będą. 

Potem raptem stwierdzają, że Jezus modląc się do Niego mówił:  Ojcze nasz.  Ich zdaniem wystarczy mówić do Boga:  Ojcze nasz. Ale przeoczają jednak, że uczniowie Chrystusa, byli rodowitymi Żydami znającymi dobrze Torę i Pisma Proroków i doskonale wiedzieli kto jest ich Bogiem. Co też istotne, byli już sprzymierzeni z Bogiem i to ściśle określonym Bogiem, Bogiem Izraela, który nie był Bogiem bezimiennym, gdyż Jego Święte Imię jest wymienione ok. 7 000 razy w Biblii, w tym 7 razy Bóg wypisał je w przykazaniach na tablicach Dekalogu.

Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego ujawniają, że zajmują dokładnie taką samą postawę jak szatan. Ten przeciwnik Boży nigdy nie wypowiadał Świętego Imienia Bożego. Świadczy o tym dobitnie rozmowa z Jezusem podczas kuszenia - Mt. 4:3 -10; Łuk.4:1-13. Nie wypowiadał  Imienia Bożego z tej prostej przyczyny, że nienawidzi tego Imienia, bo jest największym wrogiem Boga Najwyższego. Podobnie postępowali arcykapłani, którzy skazali Jezusa na śmierć (Mar.14:61).

W przeciwieństwie do głównego przeciwnika Bożego, Jezus wielokrotnie wymawiał Święte Imię o czym świadczy fakt, że cytował Pisma Hebrajskie, gdzie to Imię widniało - Mt.4 : 4 i 5 Moj. 8:3; Mt.4:7 i 5 Moj. 6:16; Mt. 4:10 i 5 Moj. 6:13.

Jezus nie tylko je rozsławiał -  jak mówi Hebr. 2:11-13 - ale również podkreślał ważność tego Imienia wymieniając w modlitwie Ojcze Nasz na pierwszym miejscu kwestię Jego uświęcenia. 

Gdyby to Święte imię nie było ważne, to nie byłoby wymienione w Biblii ok. 7 000 razy. Jezus podkreślał, że nawet najmniejsza litera alfabetu hebrajskiego jakim jest yod nie przepadnie, a cóż dopiero Imię jego umiłowanego Ojca w niebiosach  zapisane aż tyle razy w Piśmie Świętym (Mat.5:18).  

Ciekawe, że niektóre kopie: bizantyńskie, aramejskie, łacińskie oraz stara kopia koptyjska mają w modlitwie Ojcze Nasz słowa cytowane w niektórych przekładach biblijnych, kończące modlitwę Jezusa: albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.  Różni bibliści są w tym zgodni, że słowa te są nawiązaniem do biblijnej księgi 1 Kronik 29:11-13,  w którym to fragmencie znajduje się Święte Imię Boże - JEHOWAH. Jezus nie tylko to Imię ujawniał i dawał je ludziom poznać o czym świadczy jego modlitwa przed męczeńską śmiercią - Jana 17:6, 26.  Jezus to Imię wychwalał, bo był Żydem z pokolenia Judy, a słowo Żyd w języku hebrajskim Jehuda oznacza chwalcę Jehowy.  Jezus wychwalał swego Ojca w sposób doskonały. Nazywał go też wielokrotnie swoim Ojcem, bo miał do tego pełne prawo jako ten, który Go nigdy nie zawiódł. A ci, których nauczył, by modlili się Ojcze nasz byli również Żydami czyli chwalcami Jehowy i dokładnie wiedzieli do jakiego Boga się zwracają w modlitwie. Znali dokładnie Pisma Hebrajskie, w których to Imię zapisano co najmniej 6828 razy. 

Jezus a właściwie po hebrajsku Jehoszua zgodnie z zasadami hebrajskich imion teoforycznych nawiązujących do Imienia Bożego miał skrót tego Imienia we własnym imieniu. Dokładnie znał swoje imię i wiedział co ono oznacza i do jakiego Świętego Imienia nawiązuje. Chciał urzeczywistnić plan Boga, który poprzez Jezusa zesłał ludziom wybawienie - Judy 1 : 25. 

Ostatecznie sam Bóg uświęci swoje wielkie Imię (Ez. 36:21-23), ale wiaże się to nierozerwalnie z Jego czcicielami, w czym też oni mogą mieć swój udział.

Modlitwa Ojcze nasz, którą nauczył sam Chrystus, została całkowicie błędnie zinterprtowana przez późniejszy kler, który nie tylko obdarł ją z hebrajskich korzeni i pozbawił eschatologicznego znaczenia wiążącego się z realną nadzieją na życie w nadchodzącym Królestwie Bożym, ale co najgorsze kler pozbawił ją prawdziwego duchowego charakteru i znaczenia jaką miała dla naśladowców Jezusa. W dodatku kler sfałszował treść modlitwy, dopisując nieistniejące w niej słowa. I tak modlitwa  w wersji kleru katolickiego zaczyna się od słów: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. [tłum. W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego]. Ale w taki sposób nie zaczyna się modlitwa, której nauczył Jezus - por. Mt. 6:9. Nigdzie też w Ewangelicznych opisach nie widać, by Jezus kiedykolwiek się żegnał czy przeżegnał przed swą modlitwą. 

W modlitwie Ojcze nasz w edycji katolickiego kleru wyróżnić można następujące niejasności i sprzeczności:

1. Nie wiadomo co znaczy w tak tłumaczonej modlitwie sformułowanie  święć się Imię twoje.  Samo Imię się nie święci, tylko Bóg lub jego słudzy mogą je uświęcać. Tekst grecki ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου dosłownie znaczy: niech zostanie uświęcone Imię Twoje. - Mt. 6:9.

2. W modlitwie, której nauczył  Chrystus nie ma słów panem nostrum quotidianum da nobis hodie  [tłum. chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj], natomiast duchowy charakter modlitwy wyklucza troskę o sprawy ziemskie.

W tekście greckim nie chodzi wcale o powszedni chleb. Grecki tekst τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον - Mt.6:11 - nie oznacza chleba fizycznego, bowiem ἐπιούσιος to nie ἐφημέρος. O powszednim chlebie mówi np. list Jakuba - 2:15 ).  Słowo zaś  ἐπιούσιος składa się z przyimka ἐπι oraz rzeczownika ούσιος. Rzeczownik ούσια - mienie, rzeczywistość istota, wskazuje na coś co jest konieczne do bycia, istnienia, przyimek zaś  ἐπι  wskazuje na nadrzędność względem οὐσία. Skoro cała modlitwa jest zanoszona o sprawy duchowe, a nie materialne,  to chodzi tutaj o pokarm duchowy, niezbędny ze względu na nachodzące Królestwo Boże (Jana 4:32, 34; 6:35, 63; 2Kor.3:6; Ap.2:17).

3. W modlitwie, której nauczył Chrystus nie ma też słów  et ne nos inducas in tentationem  [tłum. i nie wódź nas na pokuszenie]. Bóg nikogo nie kusi do złego - Jak.1:13. Nie wódź nas na pokuszenie - to największy przekręt. Takie sformułowanie pochodzi z Wulgaty - et ne inducas nos in temptationem - Mt. 6:13. W tekście greckim mamy: μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν. Słowo zaś πειρασμός ma dwa znaczenia: może oznaczać próbę lub doświadczenie. Może też mieć znaczenie negatywne i oznaczać pokusę, nakłanianie do zła. Sformułowanie nie prowadź nas ku pokusie jest sprzeczne z hebrajskim sposobem opisywania, bowiem Bogu, który jest Święty w najwyższym stopniu nie można przypisywać żadnego zła. Niestety tradycyjne tłumaczenie bezmyślnie powtarzane przez ludzi - i nie wódź nas na pokuszenie sugeruje, jakoby Bóg był kusicielem ! Tymczasem Jakub napisał: Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi, Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi (Jakub 1:13).  W całym Piśmie Świętym nie ma sytuacji, w której Bóg kogokolwiek by „ kusił ” do zła.  Bóg jest tym, który ocala od zła. Kusicielem jest przeciwnik Boga – szatan !

Cały kontekst wskazuje, by prosić Boga o ocalenie od pokusy, której moglibyśmy ulec. Świadczą o tym kolejne słowa: ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ - ale nas wyrwij od złego [lub Złego].

4. Modlitwa Jezusa też nie kończy się odmówieniem kolejnej modlitwy wymyślonej przez kler  zwanej Ave Maria, w której się bałwochwalczo zachęca Marię, żeby się modliła za grzesznymi: ora pro nobis peccatoribus, gdyż tylko jeden jest pośrednik między Bogiem i ludźmi - człowiek Jezus Chrystus - 1 Tym . 2:5; 1 Jana 2:1-2; Dz.Ap. 4:12.

JEHOWAH Bóg Wszechmocny chciał być traktowany jak Ojciec przez Izraelitów czemu wielokrotnie dawał wyraz. 

Np. proroctwo Jeremiasza 3:17, 19 mówi :

בָּעֵת הַהִיא יִקְרְאוּ לִירוּשָׁלִַם כִּסֵּא יְהֹוָה נִקְוּוּ אֵלֶיהָ כָל הַגּוֹיִם לְשֵׁם יְהֹוָה לִירוּשָׁלִָם וְלֹא יֵלְכוּ עוֹד אַחֲרֵי שְׁרִרוּת לִבָּם הָרָע 

co znaczy : 

" W owym czasie będą nazywać Jerozolimę tronem Jehowy; i zgromadzą się w niej w Jerozolimie wszystkie narody dla imienia JEHOWAH, i już nie będą chodzić w uporze swych złych serc " 

w kolejnym wersecie sam JEHOWAH mówi : 

וְאָנֹכִי אָמַרְתִּי אֵיךְ אֲשִׁיתֵךְ בַּבָּנִים וְאֶתֶּן לָךְ אֶרֶץ חֶמְדָּה נַחֲלַת צְבִי צִבְאוֹת גּוֹיִם וָאֹמַר אָבִי תִּקְרְאִי לִי וּמֵאַחֲרַי לֹא תָשׁוּבִי 

co znaczy : 

A Ja rzekłem: 'Jakżebym chciał zaliczyć cię do synów i dać ci ziemię rozkoszną, dziedzictwo najwspanialsze między narodami ' , a powiedziałem : ' będziecie wołać do mnie "Mój Ojcze !" i ode mnie nie odwrócisz się '. 

W innym miejscu w Psalmie 103:13 Dawid napisał :

 כְּרַחֵם אָב עַל בָּנִים רִחַם יְהֹוָה עַל יְרֵאָיו co znaczy : 

 Jak miłosierdzie ojca nad synami, tak JEHOWAH okazuje miłosierdzie tym, którzy się Go boją. 

Przypowieści 3:12 mówi z kolei : 

כִּי אֶת אֲשֶׁר יֶאֱהַב יְהֹוָה יוֹכִיחַ וּכְאָב אֶת בֵּן יִרְצֶה co znaczy : 

kogo JEHOWAH miłuje tego upomina, jak ojciec syna, w którym ma upodobanie. 

Do Niego zwracał się prorok Izajasz tymi słowy : 

 וְעַתָּה יְהֹוָה אָבִינוּ אָתָּה אֲנַחְנוּ הַחֹמֶר וְאַתָּה יֹצְרֵנוּ וּמַעֲשֵׂה יָדְךָ כֻּלָּנוּ  

Co znaczy :   A  teraz  JEHOWAH - Tyś naszym Ojcem, myśmy gliną, a Tyś Twórcą naszym i my wszyscy dziełem Twoich rąk.  - Iz. 64:7

Stąd też przez proroka Malachiasza - JEHOWAH oznajmia i pyta (Mal. 1:5-6) : 

וְעֵינֵיכֶם תִּרְאֶינָה וְאַתֶּם תֹּאמְרוּ יִגְדַּל יְהֹוָה מֵעַל לִגְבוּל יִשְׂרָאֵל : בֵּן יְכַבֵּד אָב וְעֶבֶד אֲדֹנָיו וְאִם אָב אָנִי אַיֵּה כְבוֹדִי 

co znaczy : I ujrzą wasze oczy i powiecie : Wielki jest JEHOWAH poza granicą Izraela. Syn powinien czcić ojca , a sługa pana swego. Skoro Ja jestem Ojcem, gdzież szacunek do mnie ? 

Jak więc widać JEHOWAH Bóg Wszechmocny jest Ojcem i to najlepszym jaki tylko może być. Jego wysławiał Chrystus jako swego Ojca nazywając Go dobrym i miłosiernym - Marka 12:28-30; 

5 Moj. 6:4-5;  Ap. 19:1-7; Marka 10:18; Psalm 103:8; Psalm 145:8; Łukasza 6:36. 

JEHOWAH chciał, aby jego wierni słudzy zwracali się do Niego jak do Ojca, ale wielu Izraelitów, nie doceniło tego.  Nie byli wierni Przymierzu i łamali Prawo Boże. Nie mieli szacunku do swego Ojca Niebiańskiego. Poza prorokami i wiernymi Izraelitami, nie potrafili zwracać się do Niego jako do swego troskliwego Ojca, bo ich serce otępiało wskutek grzechów jakie popełniali. 

Ale życzenie Boga urzeczywistnił Jezus. Nauczył on swoich uczniów poszanowania Bożych zasad i zwracania się Boga Izraela jako do kochającego ich Ojca - Mt. 6:9-13.