Chrystianie - historia - część I

Pierwszych chrześcijan zwano pierwotnie - Nazarejczykami.  W taki sposób określił apostoła Pawła  Tertullus - prawnik zatrudniony przez Żydów, aby wytoczyć oskarżenie przeciw niemu. Nazwał on Pawła " hersztem sekty Nazarejczyków ". Nazwa Nazaraios oznacza według pisowni greckiego t.zw. Nowego Testamentu - człowieka z Nazaretu; Nazaraioi w liczbie mnogiej oznacza "ludzi z Nazaretu" - Dzieje Apostolskie 24 : 5. Tak został nazwany Jezus w Ewangelii  przez apostoła Mateusza  ( 2 : 23 ) zgodnie z proroctwem Izajasza 11 : 1. Proroctwo to mówiło :  יָצָא חֹטֶר מִגֶּזַע יִשָׁי וְנֵצֶר מִשָּׁרָשָׁיו יִפְרֶה   co znaczy : " I wyrośnie gałązka z pnia Jessego, a różdżka ( hebr. necer ) z korzeni jego wyda owoc. " Mateusz zaś informuje, że Jezus " przyszedłszy tam zamieszkał w mieście zwanym Nazaret ( hebr. נָצֶרֶת - Naceret ), aby się spełniło, co powiedziano przez proroków, że Nazarejczykiem ( hebr. נָצְרִי - nacri ) nazwany będzie. " Mt. 2 : 23. 

Tak też przedstawia się sam Jezus po zmartwychwstaniu apostołowi Pawłowi,  gdy mu się ukazał w drodze do Damaszku : " jestem Jezus Nazareński…" ( Dz.Ap. 22 : 8 ) co wypowiedziane było po hebrajsku  אֲני יֵשׁוּעַ מִנָּצֶרֶת - ( Dz.Ap. 26 : 14 ) ( hebr.: ’ănî  Yêszūa‘ minNaceret ). [ Mógł też wypowiedzieć swe imię w pełnym brzmieniu : אֲני יְהוֹשֻׁ֛עַ מִנָּצֶרֶת ( hebr.: ănî  Yəhōszua‘ minNaceret ).]

O tej różdżce inaczej mówiąc latorośli ( hebr. צֶ֣מַח - cemaִh ) prorokowali też Jeremiasz ( 23 : 5; 33 : 15 ) oraz Zachariasz ( 3 : 8 ; 6 : 12 - 13 ) jednoznacznie wskazując, że będzie to Mesjasz. Gdy wydano na Jezusa wyrok śmierci, to nad jego głową z rozkazu Piłata umieszczono napis  po hebrajsku, łacinie i po grecku : Jezus Nazareński, król żydowski  - ( hebr. ישוע הנצרת מלך היהודים   łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum,  gr. Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ) - Jana 19 : 19 - 20. 

Nazaret  - ( hebr. נָצֶרֶת - Naceret  dosł. Różdżka )  - to niewielkie miasto w Galilei, w którym miało miejsce zwiastowanie Marii ( a dokładniej Miriam ) przez anioła Gabriela ( Łuk. 1 : 26 ) narodzenie Syna Najwyższego ( Łuk. 1 : 32 ), który miał być święty i miał być nazwany Synem Bożym - Łuk. 1 : 35. W tym mieście mieszkał Jezus do lat 30 kiedy to wystąpił publicznie i rozpoczął swoją  misję ( Łuk. 3 : 23 ).

Tertulian (ok. 160 - ok. 220 ) podaje w traktacie pt. Przeciw Marcjonowi  (4: 8 ), że Żydzi nazywali chrześcijan "Nazarejczykami " od Jezusa jako człowieka z Nazaretu. Nazwę Nazarejczycy próbowano też kojarzyć z innym słowem  נָזִיר nazir - ( nazyrejczyk ) co znaczy dosłownie " wybraniec ", " poświęcony " , " oddzielony " -  4 Moj. 6 : 1 - 7 ; Sędziów 13 : 5; Treny 4 : 7. Były to jednak inne słowa, choć podobnie brzmiące.

Wobec chrześcijan stosowano zasadniczo dwie nazwy :  

1. nocrim -  נצרים -   nazarejczycy czyli inaczej chrześcijanie, a właściwie Chrystianie 

2. minim  - מינים - sekciarze

Jezus z Nazaretu nie miał zamiaru tworzyć nowej religii i unieważniać Prawa. W istocie, w słowach przypisanych Jezusowi z Nazaretu powtarza się koncepcja kontynuacji i wypełnienia tego wszystkiego co powiedziano wcześniej. Użyte w Dziejach Apostolskich 16 : 26  po raz pierwszy określenie christianoi, które zastosowano do Nazarejczyków nie miało nic wspólnego z chrztem jak się powszechnie błędnie uważa, gdyż określenie to po raz pierwszy zastosowane do uczniów Jezusa z Antiochii wskazywało jedynie na związek z Chrystusem, a więc przynależność do niego. Stąd też poprawną nazwą są Chrystianie, a nie chrześcijanie tym bardziej, że chrzest przez pokropienie jest niebiblijny i został wprowadzony przez odstępców.

Ludzie nie wiedzą co znaczy słowo chrześcijanin i wydaje im się, że oznacza tych, którzy się chrzczą. Myli niestety polska nazwa, która się kojarzy z chrztem. Tymczasem słowo to wywodzi się z greckiego słowa Χριστιανὸς które znaczy dosłownie Chrystusowy czyli należący do Chrystusa. Jest odpowiednikiem przymiotnika mesjaszowy czyli należący do Mesjasza. Słowo " Mesjasz " w języku hebrajskim znaczy " Pomazaniec ", " Namaszczony " , podobnie jak słowo " Chrystus " - w języku greckim. 

Natomiast słowo chrzest w języku polskim kojarzy się z pokropieniem przyjętym przez wadliwą tradycję katolicką, podczas gdy w Biblii odpowiednikiem tego słowa jest hebrajskie słowo טְבִילַת ( ִtebilat ) oraz greckie βάπτισμα ( czyt. baptisma ) od czasownika βαπτίζω (czyt. baptizo), które zawsze oznacza " zanurzać " - Jana 3 :23; Dz. Ap. 8 : 38; 1 Piotra 3 : 20 - 21; Rzym . 6 : 3 - 5 w przeciwieństwie do czasownika pokrapiać  ῥαντίζω ( czyt. rhantizo ) - por. Hebr. 9 : 13, 19, odpowiednik  hebr. זָרַק (zaraq ) - por. 2 Moj. 24 : 8. 

Kler rzymski przyjął w pokrapianiu, który nazywa chrztem nie zwyczaj hebrajski, lecz zwyczaj pogańskiego Rzymu. W zwyczajach pogańskich Rzymian było przyjęte , że dziewiątego dnia od narodzin pokrapiało się głowę noworodka wodą oczyszczającą zwana ( dies lustricus ), a ojciec uznawał go za swoje dziecko i nadawał mu imię. - ( ks.dr. Eugeniusz Dąbrowski : Religie świata, Rozdz. XIV Religia Rzymu, W-wa 1957 str. 258 ). Tak więc nazwa " chrześcijanie " nie ma nic wspólnego z chrztem, a chrzest biblijny nie ma nic wspólnego z chrztem katolickim, który jest całkowicie niebiblijny. 

Według Epifaniusza z Salaminy ( 315 - 403 ) urodzonego w żydowskiej rodzinie - wszyscy chrześcijanie początkowo byli nazywani Nazarejczykami.( Panarion 29.1,2 ). Byli przywiązani do Prawa i obrzezania ( 5.4 ). Korzystali zarówno z t.zw. Starego jak i Nowego Testamentu wierząc, że Bóg jest jeden a jego Syn - Jezus jest Mesjaszem ( 7.2 ). Byli biegli w języku hebrajskim w całym Prawie ( 7.4 ) i różnili się od reszty Żydów tylko z powodu wiary w Jezusa jako Mesjasza, a od reszty chrześcijan tym, że byli skrępowani prawem obrzezania, szabatu i resztą praw ( 7.5 ). Epifaniusz nie umiał stwierdzić czy uważają Chrystusa tylko za zwykłego człowieka czy też za tego, który się urodził z Maryi za sprawą świętego ducha Bożego ( 7.6 )

Zanim nastąpiło oblężenie przez wojska rzymskie przekroczyli Jordan i uciekli do miasta Pella w Perei - na północny wschód od Jerozolimy, a stamtąd rozprzestrzenili się w Berei, w Dekapolis do Baszanitis ( hebr. Khokhabe ) ( 29. 3.3 ). Epifaniusz przyznaje, że Żydzi odnosili się do nich z wielką wrogością ( 9.2 ). 

Epifaniusz pisze wyraźnie, że mają Ewangelię według Mateusza w całości w języku hebrajskim i jest jasne, że wciąż zachowują to co było oryginalnie napisane hebrajskim alfabetem ( 9.4 )

ἔχουσι δὲ τὸ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγέλιον πληρέστατον Ἑβραϊστί. παρ' αὐτοῖς γὰρ σαφῶς τοῦτο, καθὼς ἐξ ἀρχῆς ἐγράφη, Ἑβραϊκοῖς γράμμασιν ἔτι σῴζεται ( Panarion II. 9,4  ) [ ang. They have the Gospel according to Matthew in its entirety in Hebrew. For it is clear that they still preserve this as it was originally written, in the Hebrew alphabet. ( str. 130 ).]

Wypowiedzi wczesnych pisarzy kościoła na temat Nazarejczyków :

Hieronim ( On. Iz. 8 : 14 ) napisał : " Nazarejczycy… akceptowali Mesjasza w taki sposób, że on nie przestał przestrzegać starego Prawa " . W liście 75 do Augustyna pisze : " Oni wierzą, że Mesjasz, syn Boży urodził się z dziewicy Marii. " Natomiast w De Viris Illustribus rozdz. 3 pisze  : " Mateusz, zwany także Lewi, apostołem i przez pewien czas celnikiem ułożył Ewangelię Chrystusa najpierw opublikowaną w Judei w języku hebrajskim dla dobra tych obrzezanych, którzy uwierzyli, ale później była tłumaczona na grecki, choć przez autora niepewnego. Hebrajska zachowała się do dziś w bibliotece w Cezarei, którą tak pilnie zgromadził Pamphilus. Miałem też możliwość posiadania tomu przedstawionego mi przez Nazarejczyków z Berei,  miasta Syrii, którzy go używają. W nim zauważa się, że wszędzie tam, gdzie Ewangelista, czy z własnej inicjatywy czy w osobie Pana naszego Zbawiciela przytacza świadectwo Starego Testamentu, nie idzie za autorytetem tłumaczy Septuaginty, ale Hebrajskich Pism. Dlatego istnieją te dwie formy : " Z Egiptu wezwałem Syna mego " i " dlatego będzie się go zwać Nazarejczykiem. "

Epifaniusz z Salaminy :  " uznają zarówno zmartwychwstanie i boskie stworzenie wszystkich rzeczy, i oświadczają, że Bóg jest jeden, i że Jego Syn jest Jezusem Chrystusem ."  - Panarion 29.7.2

Z powyższych informacji wynika zatem, że pierwsi uczniowie Jezusa nazywani Nazarejczykami, a również Galilejczykami ( Mat. 26 : 69; Łuk. 22 : 59 ; Mar. 14 : 70; Dz. Ap. 2 : 7 )  byli Hebrajczykami ( Dz. Ap. 2 : 7 ) i stąd nie różnili się od swoich rodaków. Tak samo jak oni wierzyli, że JEHOWAH jest jedynym prawdziwym Bogiem, i tak samo jak oni szanowali Prawo ( Dz. Ap. 21 : 20 ). Jedyne co ich odróżniało to wiara w Jezusa ( hebr. Jeszuę ) jako obiecanego Mesjasza, który jako potomek króla Dawida ( Jer. 23 : 5 ) miał stać się królem nie tylko Izraela, ale całej ludzkości ( Iz. 11 : 1 - 10 ). 

________________________________________

The Panarion of Epiphanius of Salamis Book I, second edition, revised and expanded, translated by Frank Williams, Leiden 2009